230. จิตใจฉันอาลัย

จิตใจฉัน อาลัยหา ที่พึ่ง พา
อยากจะสัมผัส พระองค์
อยากสรรเสริญเยินยอ
นมัสการ ด้วยจิตวิญญาณ
และความจริง

แม้นกยังหา ที่อาศัย ทำรัง
อยู่ในนิเวศน์ คุ้มภัย
ฉันจึงเข้ามา ปรารถนา
พึ่งพา และพักพิงอยู่ใน พระองค์
พักพิงอยู่ ในพระองค์