481. ดาวจากสวรรค์

[1] ค่ำคืนยามหนาว โอ้ดาวทอแสงสุกใส
หมู่ดาวทั้งหลาย
ทอแสงในนภา แต่แสงดาวหนึ่ง
ซึ่งทอแสงลงมา
เลื่อนลอยจากฟ้า ตรงรางหญ้าที่มี

[2] ร่างกุมารน้อยมีหญ้าล้อมรอบกาย
เกิดตามความหมาย
ในพระธรรมคัมภีร์
โอ้พระคริสตเจ้าต้องทนหนาวชีวี
รู้ในโลกนี้ก็ยอมถ่อมรับบาปแทน

[3] สละสถานและในองค์พระสวรรค์
จากแดนสุขสันต์ในวิมานเมืองแมน
ทรงรู้ในบาป
ทราบความทุกข์การแทน
พระทัยสุดแสนงามเลิศล้ำท่วมท้น

[4] เนื่องด้วยทรงรัก ในมนุษย์ทั่วกัน
ต้องจากสวรรค์ มาเพื่อคนทุกคน
ความทุกข์ยิ่งใหญ่ จะแค่ไหนก็ทน
เพื่อการหลุดพ้น การเป็นทาสบาปมาร

[5] โอ้ดาวสวรรค์ มีค่านั้นมากมาย
กว่าดาวทั้งหลาย พราวเพริดพรายโอฬาร
เป็นแสงสว่าง ส่องสนองวิญญาณ
และทรงสมาน ทางชีวิตให้เอย